POMOC DZIECIOM I NASTOLATKOM BĘDĄCYMI W KRYZYSIE PSYCHICZNYM
Wstęp
Co najmniej od dwóch dekad coraz więcej dzieci i młodzieży zgłasza fakt doświadczenia kryzysów psychicznych, a w obecnej sytuacji tendencja ta stale rośnie. Spowodowane jest to m.in. pandemią, która u wszystkich zaburzyła poczucie bezpieczeństwa i przewidywalności oraz w znaczącym stopniu ograniczyła możliwość realizacji potrzeb rozwojowych przez dzieci i młodzież, a w niejednym przypadku przyczyniła się do wypadnięcia przez nich z ról społecznych. Ponadto ograniczony kontakt z rówieśnikami, coraz większe wymagania edukacyjne i brak wystarczającego wsparcia ze strony najbliższego otoczenia doprowadziły do wyczerpywania się zasobów jednostki i zachwiania jej dobrostanu psychicznego, dlatego tak ważne jest tworzenie wokół dzieci/ nastolatków sieci wsparcia społecznego i czerpania z jej zasobów.
Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na problem zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży oraz istotną rolę współpracy szkoły, rodziny i innych instytucji oświatowych w procesie leczenia dziecka będącego w kryzysie psychicznym.
Charakterystyka zaburzeń psychicznych u dzieci i młodzieży